ZiMa!

W końcu mamy zimę! Spadł śnieg i co więcej od dwóch dni nie znika. Jest chłodno, wietrznie, mroźno, jest zimowo! Mimo, że jestem zmarzluchem i zatańczyłam na lodzie już klika razy to cieszę się, że przyszła. Tak miło zmienić widok za oknem, poczuć rześkość, świeżość powietrza i te igiełki na polikach. W moim parku krzaki przykrył śnieg, jest naprawdę zimowo:

Jednocześnie z przyjściem zimy dla dzieciaków zaczęły się ferie. Mam nadzieję, że od jutra w komunikacji miejskiej rozumianej wszelako od busów po pociągi będzie luźniej i szybciej będzie można przemieścić się z jednego punku do drugiego. Jednak śnieg i mróz może jednocześnie pokrzyżować plany, w postaci opóźnień i nie otwierających się drzwi ;)
Pogoda idealna na sanki, narty, łyżwy, co kto lubi. Nie umiem jeździć na nartach i zazwyczaj ferie w taką pogodę spędzałam na sankach albo na tzw. jabłuszku.

Od jutra ferii nie mam, ale planuję na początku lutego kilka dni relaksu z dala od porannego wstawania i podróży do/z pracy, jak również od samej wspaniałej pracy ;) Plany to stacjonarny pobyt w stolicy. Marzy mi się wyjazd w góry i zaszycie się w chatce z kominkiem, gdzie wokół leży śnieg i jest jak w bajce. Chwilowo mało osiągalne ze względu na dzikie tłumy pędzące na południe przez najbliższe 6 tygodni, kiedy czas ferii będzie płynnie zmieniał się w kraju.
Innym marzeniem jest zobaczyć morze zimą, plażę przykrytą śniegiem, oblodzone pieńki w wodzie i cóż zamarznięty brzeg morza. Poczuć przeraźliwe zimne powietrze i spacerować w słońcu. Zawsze tylko latem, latem, ale taki widok o tej porze roku, gdzie trzyma solidny mróz wydaje się być niesamowity. Świadczą o tym zdjęcia, które robią mi ogromnego smaka, aby taki widok zobaczyć na własne oczy. Czyż nie wspaniały?

 

 

Delektując się ostatnimi godzinami niedzieli robię to co w prawdziwą zimę lubię najbardziej! Siedzę pod kocem, w kącie świeci choinka, Turnau na przemian z Grechutą śpiewają mi lirycznie, a z kubka unosi się zapach gorącej kawy. Chwilo trwaj!